Yesterday, when returning home from a trip to Antwerp, we met a friendly stranger, who was surprised to see us and our bus in his neighborhood when walking his dog. One day later, he was so kind as to write us the following:

Thanks Albert for your kind words!

(Sorry, in Dutch)

Een leuke ontmoeting.

Zoals gebruikelijk laat ik ‘s-avonds mijn hond, Rocco, nog even een rondje lopen.
Over het algemeen zijn er dan nog maar weinig mensen op straat en kan ik mijn gedachten de vrije loop laten. Hoe anders was dat deze avond. Mijn aandacht werd getrokken door een heuse dubbeldekker welke met knipperende pechverlichting stilstond op de hoek van een straat. Rond de bus stonden vier jonge vrouwen.
Bij mijn nadering werd ik vriendelijk begroet door een van hen. “Hallo” zei ze enthousiast en er was geen spoor van spanning waarneembaar.

Na mijn rondje te hebben gelopen, zag ik die prachtig beschilderde bus nog steeds op dezelfde plek staan. Wederom een vriendelijk “hallo” en wederom een opgewekt gezicht.
Het was echter wel duidelijk dat er iets mis was met onze bejaarde busvriend.
Ondanks het volledige gebrek aan voertuig technische kennis was mijn interesse gewekt. Ik sluit daarbij overigens niet uit dat de bemanning van de bus daar een onderliggende reden van is geweest.
Ik raakte in gesprek met Saskia en zij vertelde mij het verhaal van de bus. Ik herinnerde mij daar vaag iets over gelezen te hebben. Vier jonge vrouwen kopen een dubbeldekker om deze om te bouwen tot een hotelbed; op dat moment heeft slechts een van de dames een groot rijbewijs maar de anderen zijn er mee bezig. Mijn herinneringen aan het artikeltje zijn vaag behalve de gedachten aan de moed welke deze dames toonden.
Ik mocht vanavond getuige zijn van jullie doorzettingskracht. Lakaravana vertoonde wat kuren. Even kort overleggen en de vermeende oplossing van het probleem was gevonden. Enthousiast dook Jolisa onder de bus. “Letten jullie even op dat ze mijn benen er niet afrijden”. Onder de bus speelde het licht van de gsm, wat gerommel, wat gesis van de oude knar en dan maar even luchtdraaien en afwachten.
Een korte testrit waarbij stevig werd opgetrokken en krachtig op de rem werd getrapt gaf voldoende vertrouwen voor het vervolgen van de reis.

Saskia, Jolisa, Lisa en Eileen, ik wens jullie prachtige avonturen, mooie reizen maar vooral veilige kilometers.

Groet
Albert
(de man met de zwarte Duitse herder)

Categories:

Tags:

Comments are closed